Catedral de Palencia

Catedral de Palencia
Datos xerais
PaísEspaña
TipoCatedral
AdvocaciónSanto Antolín
LocalizaciónPalencia
Coordenadas42°00′40″N 4°32′13″O / 42.01111111, -4.53694444Coordenadas: 42°00′40″N 4°32′13″O / 42.01111111, -4.53694444
CatalogaciónMonumento nacional
Culto
CultoIgrexa Católica
DioceseDiocese católica latina de Palencia
Arquitectura
ConstruciónSéculo XIV-século XVI
EstiloArquitectura gótica
Páxina webhttp://catedraldepalencia.org/
editar datos en Wikidata ]

A Santa Igrexa Catedral Basílica de santo Antolín, sede da diocese de Palencia, atópase na cidade de Palencia, Castela e León, España.

É un edificio de grandes proporcións: 130 metros de altitude, 50 metros de anchura no cruceiro, máis outros tantos no claustro e na sala capitular; a ábsida roza os 43 metros de altitude. Está adicada a santo Antolín mártir, patrón de Palencia, parte de cuxas reliquias alberga.

Trátase dun templo de estilo predominantemente gótico, aínda que conserva elementos anteriores, de época visigoda e románica, e elementos decorativos renacentistas, barrocos e neoclásicos. A construción comezou no século XIV, sendo a única gran catedral castelá iniciada nesa centuria.

O exterior carece dunha fachada principal propiamente dita e preséntase austero e macizo, non reflicte o seu bo interior onde se poden ver máis de vinte capelas de grande interese artístico e histórico.

Aínda que a construción da catedral gótica durou dende o século XIV ata o século XVI, en realidade o que hoxe en día se observa tardou case catorce séculos en ser levantado, pois a parte máis antiga da Cripta de santo Antolín data do século VII e houbo importantes obras e reformas no século XX.

O elemento máis recoñecible no exterior é a torre, elevada e sobria, algo ruda tendo en conta a súa pertenza ao estilo gótico. Estudos recentes e escavacións demostran que foi torre de carácter militar no pasado e tras cumprir esa función se lle engadiron pináculos e espadana como única decoración. A planta da catedral é de cruz latina e ten a peculiaridade de contar cun cruceiro dobre, polo que tamén dispón de cinco portas, formando así unha planta en forma de cruz patriarcal; isto é debido a que á metade da construción decidiuse substituír o primitivo cruceiro por un segundo, máis monumental. Ambos os dous cruceiros só se marcan en alzado e non sobresaen en planta.

A Catedral é chamada popularmente A bela descoñecida. Foi o primeiro monumento do concello de Palencia en ser declarado Monumento Nacional, distinción que obtivo o 3 de novembro de 1929.[1]

  1. http://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=1098539 Catedral de Palencia: Monumento Nacional.

Developed by StudentB