Catedral de Palencia | |
---|---|
Datos xerais | |
País | España |
Tipo | Catedral |
Advocación | Santo Antolín |
Localización | Palencia |
Coordenadas | 42°00′40″N 4°32′13″O / 42.01111111, -4.53694444Coordenadas: 42°00′40″N 4°32′13″O / 42.01111111, -4.53694444 |
Catalogación | Monumento nacional |
Culto | |
Culto | Igrexa Católica |
Diocese | Diocese católica latina de Palencia |
Arquitectura | |
Construción | Século XIV-século XVI |
Estilo | Arquitectura gótica |
Páxina web | http://catedraldepalencia.org/ |
[ editar datos en Wikidata ] |
A Santa Igrexa Catedral Basílica de santo Antolín, sede da diocese de Palencia, atópase na cidade de Palencia, Castela e León, España.
É un edificio de grandes proporcións: 130 metros de altitude, 50 metros de anchura no cruceiro, máis outros tantos no claustro e na sala capitular; a ábsida roza os 43 metros de altitude. Está adicada a santo Antolín mártir, patrón de Palencia, parte de cuxas reliquias alberga.
Trátase dun templo de estilo predominantemente gótico, aínda que conserva elementos anteriores, de época visigoda e románica, e elementos decorativos renacentistas, barrocos e neoclásicos. A construción comezou no século XIV, sendo a única gran catedral castelá iniciada nesa centuria.
O exterior carece dunha fachada principal propiamente dita e preséntase austero e macizo, non reflicte o seu bo interior onde se poden ver máis de vinte capelas de grande interese artístico e histórico.
Aínda que a construción da catedral gótica durou dende o século XIV ata o século XVI, en realidade o que hoxe en día se observa tardou case catorce séculos en ser levantado, pois a parte máis antiga da Cripta de santo Antolín data do século VII e houbo importantes obras e reformas no século XX.
O elemento máis recoñecible no exterior é a torre, elevada e sobria, algo ruda tendo en conta a súa pertenza ao estilo gótico. Estudos recentes e escavacións demostran que foi torre de carácter militar no pasado e tras cumprir esa función se lle engadiron pináculos e espadana como única decoración. A planta da catedral é de cruz latina e ten a peculiaridade de contar cun cruceiro dobre, polo que tamén dispón de cinco portas, formando así unha planta en forma de cruz patriarcal; isto é debido a que á metade da construción decidiuse substituír o primitivo cruceiro por un segundo, máis monumental. Ambos os dous cruceiros só se marcan en alzado e non sobresaen en planta.
A Catedral é chamada popularmente A bela descoñecida. Foi o primeiro monumento do concello de Palencia en ser declarado Monumento Nacional, distinción que obtivo o 3 de novembro de 1929.[1]